[Литература] Емили Андрееска – VI одд.

Во стегите на реалноста љубовта не движи

Во стегите на оваа пандемија

Немаме стари убави, интересни секојдневија.

Дистанца,карантин,забрани,здравствени мерки

станаа наши најчесто употребувани именки.

Нема време за многу социјализација

во светот на глобалната дигитализација.

Сакаме, да имаме вредности прави,

да не сме со наведнати глави

над социјални мрежи што кружат

и нѐ дозволуваат децата вистински да се дружат.

Зарем лајкови на приказни лажни

треба да стауваат важни?

Зарем децата со умните глави

да не знаат што се вредности прави?

Емпатија и емоција реална,место емотикони разни.

Настани културни,дружби разни, место „сторија“ лажни.

Сакаме слободно да се изразиме,мислиме и истражиме

да најдеме права инспирација

од која ќе создадеме имагинација

која ќе ни даде крила

стварноста да ни стане мила.

А, сѐ се движи и времето лета …

Низ сите денови што се нижат

заедно да растеме различни, а слични,

со искрена насмевка што блика

уметничка да создадеме слика.

Надежта во животот и љубовта – една

Нека ни бидат водилка вредна!