[Литература] Елена Алексовска VI одд.

Што ме движи кога сè стои?

Се сеќавам, бев петто одделение,

наставникот ни рече на последниот час:

“ Заради корона вирусот, ученици мои

на две недели нè распуштаат нас”.

Започнавме со учење од далечина,

мислевме само кратко ова ќе трае,

но, и по една година сите сме дома

до кога ќе биде никој не знае.

И сè застана, училишта скоро празни,

паркови и игралишта жални, пусти,

другарство што е заборавивме веќе

повеќе од година не знаеме за гости.

И, имам чувство како сè да стои

но, мене почна нешто да ме движи,

желбата да станам научник јас

и да ги скратам на луѓето сите грижи.

Иако сум сè уште мала,

желба имам да пронајдам лек

со кој ќе ги победам вирусите смртни

и луѓето ќе имаат подолг век.

Затоа сега по цел ден учам,

книгите се единствени другари мои,

природните науки најмногу ги сакам,

со нив ќе ги исполнам желбите свои.

И љубовта кон блиските ни дава сила

да истраеме сите, народе мој,

здравјето е најважно, луѓе мои,

а потоа другите желби рој.