[Литература] Викторија Марковска – VIII одд.

Што ме движи, кога се стои ?

Надеж

Што е тоа, што мене ме движи ?

Што ме оттргнува од секојдневните грижи ?

Надеж е тоа, што мене ме теши

И сите овие грижи може да ги реши.

Станувам во утрата исти ,

Сонцето свети, небото го бистри,

Во мисли веднаш почнувам да тонам,

Но стоп, си велам и веднаш негативното во мене го гонам.

Сега, веќе е пладне, и нажта и копнежот почнуваат да царуваат

Другарите, семејството, со љубов ме даруваат

Таа љубов е бескрајно чиста,

Ја прави мислата моја сјајна, бистра.

Се надевам дека болеста ќе заврши еднаш

И се ќе продолжи да течи веднаш

Сега сѐ ми е мило и свето

И нестрпливо чекам да дојди лето.

Научив многу работи и сега повеќе од секогаш сакам

Малите работи се трудам да ги вратам.