[Литература] Ана Манчева – VI одд.

ШТО МЕ ДВИЖИ КОГА СЕ СТОИ

 

 

Желим пријатељица да ми будеш

(Сакам пријателка да ми бидеш)

Тогаш другарство што е ќе видиш

А ти настрана си седиш

Но знам јас дека многу вредиш.

 

Odova so sijam chija amen o duj,

odova nane sa

(Тоа што девојчиња сме ние две

Тоа не е сè)

И сакаме дружба и двете

Палавости, смешки, игри, како и секое дете.

 

Bende bazen annemi dinlemiyorum

(И јас понекогаш не ја слушам мама)

Влегувам в соба сакам да сум сама

Тогаш од внатре ме движи една сила

Сакам да имам другарка различна, мила.

 

И ако седим, ја летим,

(Па иако седам јас летам),

Со тебе по ливади цветни како да шетам

Од внатре некоја ме движи сила

Желбата е тоа да имам пријателка различна, мила.

 

А сите ние сме различни и исти

Палави, весели цветови чисти

Сите сакаме радост и дружба

Тоа е најубавата човечка служба.

 

Le të bashkohemi të gjithë,

Të hareshme dhe lumtura ditët të na jenë!

(Ајде да се здружиме сите

Радосни и весели да ни бидат дните!)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

бошњачки

Сонувам да ми бидеш пријател

Затоа што сакам да ти бидам и јас.

Тажна сум кога те гледам од страна

Твојата болка во моето срце е рана.

Среќа, лутина и тага

И мене ме мачат како и тебе

Јас и ти сме исти

Верувај ми со мисли радосни, чисти!

Се ставам на твое место.

И мене тешко ми било често.

Знај дека те разбирам мила

Разбери ме и ти, дај ми сила!

Понекогаш и јас се срамам

Ми доаѓа тогаш да се осамам.

Ајде да се гушнеме,

Радоста преку прегратка да слушнеме.

На другите да им покажеме

Можеме да бидеме искрени, да не се лажеме.

Ајде да се здружиме сите

Радосни и весели да ни бидат дните